73

بهم میاد؟

اسم یه کتاب صورتیه که اردیبهشتی ِ دوست داشتنی بهم هدیه داد...

تو همون صفحه اول آدم می فهمه که قراره چی بهش بیاد ...

حتی عکس روی جلد هم میتونه به این سوال جواب بده ...

ترجمه ست ...

ترجمه بودنش  بیشتر باعث میشه بخونمش؛

چون به یه مسئلۀ روزمره و عادی برای من،  از دید  آدمای دیگه نگاه شده ...

زیاد کتاب می خونه ...

هربار می بینمش چندتا کتاب جدید خریده ...

داشتم به این فکر می کردم که چقد اولویت آدما متفاوته ...

شاید درست باشه که پختگی و رشد فکری آدما تو انتخاب این اولویت خیلی موثره؛

اما به نظرم ظرفیت آدما هم فرق داره...

نمی دونم افزایش دادن ظرفیت هم دست خود آدماست یا نه ... ؟

مسلما اونی که ظرفیتش بیشتره تو درجه بالاتری قرار داره ...

پ ن : دارم علاقه هام ،  اولویت هام ، همنطور  ظرفیتمُ  تو شرایط مختلف مرور می کنم ...

پ ن : دیروز 2 نمره منفی به خودم دادم ... خیـــــــــــــــــــــــــــلی عجولم !

71

هرچند شکسته ست ولی حال و روز منُ درست می کنه " خط شکسته نستعلیق " !

حتی دیدنشم بهم آرامش می ده ، چه برسه به اینکه خودم بخوام بنویسم...

پ ن : اگرچه مستی عشقم خراب کرد ولی   اساس هستی من زین خراب آبادست

پ ن : آبی ست که تشنگی فرو ننشاند ...

70

پرنیان تقریبا 4 سالشه

می گفت خدا دعاشُ برآورده نکرده

و البته بازم می گفت خب بعضی وقتا دعاها برآورده نمیشن دیگه

البته بماند که چیزی که اون از خدا خواسته اونقد غیر طبیعیه که احتمال برآورده شدنش تقریبا صفره

- هرچند عمیقا معتقدم  هیچی برای خدا غیرممکن نیست -

ولی من حالشُ خوب می فهمم

چون دعای من هم برآورده نشد...

هعی ...

بالاخره اومد و رسید و گذشت ... دهه سوم!

پ ن : من خود آن سیزدهم کز همه عالم به درم ...

68

دیشب می خوند :

ای دل چه اندیشیده ای در عذر آن تقصیر ها ...

هنوز تو سرمه ؛

شاید یه روزی بنویسمش و بزنم به دیوار تا همیشه یادم باشه مقصر خودم بودم 

پ ن : اگه این شعرا نبود من چی کار می کردم ینی؟

64

ما در دنیا و آخرت میهمان خدا هستیم .

آداب میهمانی را باید رعایت کرد . باید در بدو ورود صاحبخانه را ملاقات کرد ،

بعد هرجا که گفت بنشین نشست و هرچه پذیرایی کرد بهره برد و به صاحبخانه فرمان نداد و جز آنچه آماده کرده نخواست

و دل به وسایل و منزل صاحبخانه نبست و آرزوی مالکیت آنها را نکرد .

مهمان تا صاحبخانه را ملاقات نکرده و ندیده است فکر می کند اصلاً مهمان نیست و به دزدی آمده است ؛

لذا تا صاحبخانه را نشناخته است باید خیلی احتیاط کند .

امّا وقتی که صاحبخانه را شناخت و دید ، دیگر هرچه خواست می خورد .

تنها وظیفه مهمان این است که هرچه صاحبخانه گفت بکند و هرچه هم به او داد بگیرد و نگوید کم است یا چیز دیگری می خواهم .

 اکرموا الضیف ولو کان کافرا

به مهمان حتّی اگر کافر باشد کرم نمایید و او را اکرام کنید .

اگر خود را مهمان خدا دیدی ، هرچه باشی ، خدای کریم حتماً تو را کریمانه دست گیری و اکرام می نماید .

وقتی مهمان می شویم خوبست تمام عیار مهمان شویم .*

*عارفانه ها و عاشقانه های مرحوم میرزا اسماعیل دولابی

پ ن : در حالی که به تو مومنم به مهمانی ات آمده ام یا مُبدّل السیّئات بالحسنات ؛

فأضیفونی و اجیرونی یا أکرم من اعتذرَ إلیهِ المُسیئون.

63

کلی کار داشتم

هنوز هم کلی کار دارم

نشستم نوشته های گذشته ـمُ مرور کردم

نوشته های سبزم رو ...

دلمی می خواد بنویسم

اما حسم میگه هنوز زوده

کاش یه تحولی اتفاق بیفته

یه اتفاق خیـلی خیـلی خوب

یه چیز متفاوت

من نمی دونم چی ...

پ ن : به کجا چنین شتابان؟ به هرآن کجا که باشد بجز این سرا ، سرایم . . .

62

چیزی نمونده مهمونی شروع بشه

حالا چی بپوشم ؟

پ ن : و لِباسُ التقوی ذللک خیر/ سوره اعراف آیه 26

؟

" مـی دونی فرق من و تو چیه؟ "

سوالی که تا حالا انقدر به جوابش فکر نکرده بودم . . .

داره جوابای زیادی میاد تو ذهنم ؛

و به جوابی که قبلا شنیده بودم فکر می کنم ؛ یه جواب دروغ !

پ ن : همیشه از دروغ متنفر بودم و هستم ... ویلٌ لِلمُکَذِبین ... خدایا تو خودت بهم کمک کن دروغ نگم .

44

مگر نه اینکه خدا خود گفته همۀ گناهان را می بخشد:

قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ/1

بگو : ای بندگان من که بر زیان خویش اسراف کرده اید ، از رحمت خدا مایوس ، مشوید زیرا خدا همه گناهان را می آمرزد ؛ همانا  او آمرزندۀ مهربان است.


گاهی فکر می کردم چه طور ؛ حالا فهمیدم کسانی همیشه هستند که گناهان دیگران را بشویند ؛
که گناهان دیگران را بخرند ؛ که ...
هرچند هنوز فهم از درک رحمت الهی و زبان از بیان آن قاصر است .

به حقیقت راست گفت پیشوای صادق ، امام ششم علیه السلام :

اِذَا اتَّهَمَ المُؤُمِنُ اَخاهُ اِنماثَ الایمانُ مِن قَلبِهِ کَما یَنماثُ المِلحُ فِى الماءِ ؛
هرگاه مؤمن به برادر [دینى] خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان مى‏ رود، همچنان که نمک در آب، ذوب مى ‏شود./2


که مهربان ترین مهربانان خود فرمود :

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ./3

ای کسانی که ایمان آورده اید ، از گمان فراوان بپرهیزید زیرا پاره ای از گمانها در حد گناه است و در کارهای پنهانی یکدیگر جست و جو مکنید و از یکدیگر غیبت مکنید آیا هیچ یک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد ؟ پس آن را ناخوش خواهید داشت و از خدا بترسید، زیرا خدا توبه پذیر و مهربان است.


باز هم خدا رو شکر که خدا هست!



1 : سورۀ زمر آیۀ 53
2 : کافى،ج 2،ص 361،ح 1
3 : سورۀ حجرات آیۀ 12

42

این بار فرق دارد
شاید یلدائی باشد برای خودش این شب ؛
و من در دلم باور دارم
تا ماه به استقبال آسمان نیاید،
تا ابر از حوالی ستاره ها عبور نکند ،
صبح خواب می ماند .

بیدار کن چراغ نگاهت را
در سقف لحظه ها بیاویز
و بدان

هر آمدنی را رفتنی ست . . .