قبل از پیشا وقتی می خواستن برن خواستگاری ، بعد از اینکه کسی رو از نظر چهره و ظاهر، نشون می کردن می رفتن سراغ این که دختر خانم چه هنری دارن ؛ ینی فردا روزی وقتی وارد زندگی میشه می تونه اداره ش کنه یا نه ... حالا این هنر از آداب معاشرت و رفتار گرفته تا دستپخت و دوخت و دوز بحساب میومد.
اما امروزه اول می پرسن : چند سالشه ... چی خونده - ینی درس - ؟ اهل کجان؟ سر کار می ره یا نه؟ و ...
با اینکه خودم از طرفدارای پر و پا قرص تحصیل - جدای از توجه به جنسیت - هستم ، داشتم به این فکر می کردم که برای خانم ها، خانه داری یا همون هنر هاشون ـه که بایدحرف اول رو بزنه تا زندگی در حد بالایی موفق باشه. تحصیل می تونه این مسیر رو هموار کنه و درک مناسبی از موقعیت های مختلف زندگی به افراد خانواده بده ولی به تنهایی کافی نیست.
پ ن : خیلی خوبه که بتونیم یاد بگیریم از هرچیزی بجاش استفاده کنیم.
پ ن : یه کارایی اولویت هستند و یه فعالیت هایی مکمل!
