بماند به رسم خوش یادگاری ...

اینجا دادگاه نیست؛

قضاوتم نکن ...

اینها نوشته های من هستند ؛

شاید حرف های دلم و کارهای روزمرّه ...

دوست داشتی بخون و نظر بده.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها
اولش هماهنگ کردیم که منم برم
اما حالم جوری نبود که بتونم دووم بیارم برای همین بهش زنگ زدم و گفتم اونجوری نیستم که بتونم بیام
هرسال هر سه شبُ می رفتم اما امسال هنوز نشده که برم...
خوش بحال اونایی که این روزا کوله شونُ پر کردن ...

پ ن : دارم به رفتن فکر می کنم ... یه جای بی نام و نشون ...

پ ن :

در پیله تا به کِی، بر خویشتن تنی؟

                   _ پرسید کرم را، مرغ از فروتنی. 

تا چند منزوی در کنج خلوتی؟

           در بسته تا به کی در محبس تنی؟ 

در فکر رستنم،

                    _ پاسخ بداد کرم. 

خلوت نشسته ام زین روی منحنی.

                  هم‏‏سال های من پروانه گان شدند،  

                           جستند از این قفس، گشتند دیدنی.

 در حبس و خلوتم تا وارهم به مرگ، 

                           یا پر در آورم بهر پریدنی.

 اینک تو را چه شد کای مرغ خانگی، 

                          کوشش نمی‏کنی، پَرّی نمی‏زنی ...؟


  • باران بهاری

نظرات  (۱)

سلام.باران عزیز.خواهر بزرگوار.امیدوارم همیشه با هذیان ایینه ها فریاد بزنید.ارادتمند ف س
پاسخ:
سلام...